Pielgrzymka na Jasną Górę

mazowieckich pól. Bazylika, choć prosta w swojej architekturze, pomaga w skupieniu i modlitwie. W tym kościele pielgrzymi uczestniczyli we Mszy św. Ojciec franciszkanin, przewodniczący modlitwie, często zwracał się do naszych dzieci, siedzących w swoich strojach komunijnych w pierwszej ławce. Później, po obiedzie, pielgrzymi obejrzeli „Panoramę Tysiąclecia” oraz „Misterium Męki Pańskiej”. Godzina była już późna, gdy trzeba było wyruszyć w dalej w trasę. Podróż się przeciągnęła, ponieważ roboty drogowe opóźniły przejazd. W Częstochowie, po rozlokowaniu się w „Domu Pielgrzyma im. św. Jana Pawła II”, wszyscy poszli na Jasną Górę. O godzinie 21.00 pielgrzymi wzięli udział w „Apelu Jasnogórskim”. Dzieci pierwszokomunijne i rocznicowe, w swoich uroczystych strojach, stały za kratą, bardzo blisko cudownego Obrazu Matki Bożej. Niektóre miały ten zaszczyt, że odmawiały „Zdrowaś Maryjo” podczas Apelu. Noc posłużyła pielgrzymom do zregenerowania sił. Choć trzeba przyznać, że niektórzy położyli się spać dużo później niż inni. Widocznie oni szybciej regenerują siły. Następnego dnia, o godz. 6.00 wszyscy uczestniczyli w odsłonięciu Obrazu Maki Boskiej oraz we Mszy św. Nasze dzieci znów miały to szczęście, że stały za kratą. Później, po śniadaniu i spakowani bagaży, pielgrzymi udali się na wały, by modlić się rozważając stacje „Drogi Krzyżowej”. Rano było mało ludzi, więc spokojnie i bez pośpiechu można było odprawić nabożeństwo. Dzieci przeczytały rozważania poszczególnych stacji. Później był czas do dyspozycji według własnego uznania. O godzinie 12.00, po modlitwie w kaplicy cudownego Obrazu Matki Boskiej (w tym dniu nie odbyło się zasłonięcie Obrazu), pielgrzymi pojechali do Gidel. W tamtejszym sanktuarium, którym opiekują się ojcowie dominikanie, pielgrzymi zobaczyli, umieszczoną w ołtarzu, malutką figurkę Matki Bożej Gidelskiej oraz posłuchali historii figurki opowiedzianej przez jednego z zakonników. Wczesnobarokowy kościół (bazylika mniejsza) jest wspaniale ozdobiony, a jego skarbem jest figurka Matki Bożej. Po krótkim odpoczynku pielgrzymi wyruszyli w drogę powrotną. Trwała ona dłużej niż planowano, ponieważ nie jest łatwo przejechać przez Warszawę w godzinach szczytu komunikacyjnego, gdy jeszcze dochodzą utrudnienia jazdy spowodowane wypadkami drogowymi. Jednak sama pielgrzymka była udana. Każdy przeżył chwile szczególnej modlitwy w Niepokalanowie i na Jasnej Górze. Wielu pierwszy raz przybyło do obu tych miejsc i z zaciekawieniem oglądało wszystko wokół siebie. Każdy sam wie, ile przeżył i ile pozostanie mu w duszy i w pamięci.